Δρ Τσακαλίδης Γεώργιος,

Θεολόγος – Θρησκειοπαιδαγωγός,

τ. Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων,                                                          Κοζάνη 1. 2. 2011

Γενικός Σύμβουλος Ανώτατης Συν-

Ομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος

  Οι μετανάστες, η κ. Διαμαντοπούλουκαι οι πολύτεκνοι

    Τις ημέρες αυτές γίναμε μάρτυρες μιας ασχήμιας, που πρόσβαλε τη χώρα μας διεθνώς. Διακόσιοι πενήντα περίπου λαθρομετανάστες κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής, το οποίο κατέστησαν υπνωτήριο, αλλά και κέντρο της απεργίας πείνας τους, παρεμπόδισαν[1] τη διεξαγωγή των πανεπιστημιακών παραδόσεων, έκαναν χρήση του πανεπιστημιακού ασύλου, προκειμένου να εκβιάσουν την επίτευξη του δικού τους πολιτικού ασύλου. Η κ. Διαμαντοπούλου, ως αρμόδιος Υπουργός Παιδείας, χαρακτήρισε ως «απαράδεκτη» την κατάληψη της Σχολής. «Η μετατροπή της Νομικής σε καταυλισμό μεταναστών», είπε, «είναι πέρα από τα όρια κάθε ανοχής», ζήτησε δε να την εγκαταλείψουν  άμεσα οι λαθρομετανάστες. Ευτυχώς η υπόθεση αυτή είχε αίσια έκβαση, γιατί σε περίπτωση τραυματισμών ή και θανάτων κατά την εκκένωση του κτιρίου θα διασύρονταν ακόμη περισσότερο η χώρα μας. Εκείνο που φοβόταν η κ. Διαμαντοπούλου ήταν ότι μια δυσάρεστη εξέλιξη στο θέμα αυτό θα είχε αμαυρώσει την προσωπική της εικόνα.   

    Κανείς βέβαια δεν έχει απολύτως  τίποτε εναντίον ανθρώπων, των οποίων η δυστυχία είναι προφανής. Οι άνθρωποι αυτοί είναι θύματα εκμετάλλευσης επιτήδειων  ανθρώπων και διεθνών  κέντρων, που απεργάζονται όμως σκοπίμως την αποδυνάμωση της Ελλάδος και την αλλοίωση της μέχρι πρότινος θρησκευτικής και εθνικής ομογένειάς της. 

    Δεν μπορώ όμως να μη σχολιάσω τη στάση της κ. Διαμαντοπούλου, η οποία έλεγε εντελώς άλλα πριν από 11 χρόνια. Θυμάμαι ήμουν πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Κοζάνης και η κ. Διαμαντοπούλου ήταν βουλευτής Κοζάνης και Υφυπουργός Ανάπτυξης. Την κάλεσε ο Σύλλογός μας σε μια εκδήλωσή του στις αρχές Ιανουαρίου 1999, στην οποία βράβευε, πολύτεκνες μητέρες που είχαν αποκτήσει το πέμπτο και επιπλέον παιδί τους, καθώς και τους εισαχθέντες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και τους αριστεύσαντες μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο γιατρός και Αντιπρόεδρος του Συλλόγου μας κ. Οδυσσέας Γαύρος, ο οποίος με πετυχημένα παραδείγματα και αναφορές σε στατιστικά στοιχεία περιέγραψε τη δύσκολη θέση της χώρας μας, που παρουσιάζει αυξημένη δημογραφική γήρανση. Είχε δε προτείνει και μέτρα για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία κλήθηκε να χαιρετίσει απλά την εκδήλωση, θεώρησε σκόπιμο να αναιρέσει τα επιχειρήματα του κύριου ομιλητού, πράγμα που δεν ήταν ευγενικό, και να αντιπροτείνει για τη λύση του δημογραφικού αντί της αύξησης των γεννήσεων την αξιοποίηση των μεταναστών. Δεν ήξερε άραγε η κ. Διαμαντοπούλου ότι το δημογραφικό δεν λύνεται με λαθρομετανάστες; Δεν γνώριζε ότι για τους μετανάστες ξοδεύει η Ελλάδα το 5% του ΑΕΠ, ενώ η συνεισφορά τους στον ΑΕΠ (μέσω ασφαλιστικών και άλλων εισφορών) είναι μόλις 1%;  Δεν γνώριζε τον κίνδυνο που διέτρεχε ήδη τότε το Κοσσυφοπέδιο, που υπέστη μέσω των Αλβανών δημογραφική αλλοίωση εξαιτίας της ολιγοπαιδίας των Σέρβων, και τελικά χάθηκε γι’ αυτούς; Δεν είχε διαβάσει τις δυσοίωνες προβλέψεις της Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών για την Ελλάδα, που προβλέπει για το 2100 ελληνικό πληθυσμό που θα ανέρχεται μόλις στα 2.100.000, εκ των οποίων οι μισοί θα είναι συνταξιούχοι;

    Οι θέσεις που εξέφρασε στην ομιλία της μάλιστα εξόργισαν πολλούς από τους παρόντες πολύτεκνους, που απευθυνόμενοι σ’ εμάς μας κατηγόρησαν που την είχαμε καλέσει και αξίωσαν να μη την ξανακαλέσουμε σε εκδηλώσεις μας.

    Τώρα βέβαια που η υπόθεση της κατάληψης του κτιρίου της Νομικής από τους λαθρομετανάστες κινδύνεψε να της στοιχίσει το προσωπικό της Image, και ενδεχομένως και το πολιτικό της μέλλον, ξέχασε προφανώς όσα είχε πει στην εκδήλωση των πολυτέκνων της Κοζάνης και ξαφνικά έπρεπε να γίνουν οι μετανάστες αποδιοπομπαίοι. Μακάρι να της γίνει μάθημα το πάθημά της και μακάρι να αλλάξει στάση απέναντι στους πολύτεκνους, τους οποίους φρόντισε με τις μέχρι τώρα αποφάσεις της ν’ απογοητεύσει ποικιλοτρόπως.    



[1] Ακούστηκε και η άποψη ότι ο χώρος δεν χρησιμοποιούνταν.

Πρόσφατα άρθρα