Ενημέρωση
- 25 Φεβρουαρίου 2008 // //
- Δημογραφικό
- Εμφανίσεις: 10958
Ολοήμερη (σχολική) ορφάνια
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/09/2003
«Πολλά ακούγονται για το ολοήμερο σχολείο. Κάποιοι το παρουσιάζουν σαν φοβερό επίτευγμα και διευκόλυνση για τις εργαζόμενες μητέρες. Ωστόσο εγώ καθόλου ήσυχη δεν μπορώ να είμαι, όταν σκέφτομαι ότι και τα παιδιά μου ίσως χρειαστεί να μετακομίσουν από το σπίτι στο σχολείο που πάνω-κάτω θα φροντίζει και θα έχει την ευθύνη για την κάλυψη όλων τους των αναγκών, πνευματικών και σωματικών, πλην της διανυκτέρευσης. Σε μένα απομένει να παίζω το ρόλο του καλού και ευσυνείδητου ξενοδόχου που θα τα συνοδεύει βιαστικά, αργά το απόγευμα στα δωμάτιά τους για να εργαστούν ακόμη τρεις, τέσσερις, πέντε ώρες σκληρά και έπειτα να διανυκτερεύσουν. Και ας μην ξεχνάμε εδώ ότι οι ρόλοι ρυθμίζουν τις σχέσεις έτσι που να αναρωτιέται κανείς πώς ο εμπνευστής του ολοήμερου σχολείου θεώρησε επουσιώδη για την ψυχική ανάπτυξη του παιδιού το ρόλο της μητέρας στη ζωή του. Δεν ξέρω πόσα και ποια είναι τα πλεονεκτήματα του ολοήμερου σχολείου. Σίγουρα θα υπάρχουν. Ομως δεν νομίζω ότι μπορούν να αντισταθμίσουν την έλλειψη της μητέρας. Εκτός κι αν ο σύγχρονος κυνισμός την έχει όψιμα προεξοφλήσει. Οπως και να 'χει, όμως, η ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός παιδιού μακριά από το περιβάλλον της οικογένειάς του, μου φαίνεται σαν επικίνδυνο εγχείρημα και τρομάζω στην ιδέα ότι τα παιδιά μου θα καταντήσουν πειραματόζωα που θα θυσιαστούν χωρίς να σημειωθεί ίσως καμία πρόοδος. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη ή αν υπάρχουν κι άλλες μητέρες με παρόμοιες ανησυχίες. Αν είμαι μόνη μου, εύχομαι ειλικρινά καλή τύχη στο σχολείο της νέας εποχής των ολοήμερα ορφανεμένων παιδιών!».